Niestety często jest tak, że wiele osób nie radzi sobie z problemami i emocjami. Pomimo, że pomoc w dzisiejszych czasach jest na wyciągnięcie ręki nie korzystają z niej. Przenoszą problemy i związane z nimi frustracje do domu, nie rzadko szukają rozluźnienia sięgając po używki często uzależniając się od nich. Odreagowują swoją frustrację w domu stosując przemoc na czym cierpią najbliżsi, a najbardziej dzieci.
Mając pod opieką dziecko z FAS/FASD cierpliwość opiekunów jest testowana ze zwiększoną siłą, jest wystawiana na wiele trudnych prób, dlatego ważna jest umiejętność radzenia sobie z negatywnymi emocjami. Przemoc wpływa destrukcyjnie na całą rodzinę, wpływa negatywnie na funkcjonowanie każdego członka rodziny, niszczy psychikę do końca życia. Nie dość, że dzieci z FAS/FASD muszą się zmagać ze swoimi dysfunkcjami, przebytymi traumami to doświadczanie przemocy dodatkowo ogranicza ich prawidłowy rozwój psychofizyczny.
Do skutków przemocy zaliczamy: objawy depresyjne związane z obniżeniem nastroju, uczuciem ciągłego smutku i przygnębienia, złym samopoczuciem, natarczywymi negatywnymi myślami. Mogą pojawiać się: zaburzenia snu, apetytu, uczucie lęku, moczenie nocne, jąkanie się. Dziecko narażone na przemoc ma zaniżone poczucie wartości, czuje się winne, nic niewarte, towarzyszy mu poczucie beznadziejności, jest bezradne. Dzieci mogą mieć problemy ze zdolnością logicznego myślenia, koncentracją uwagi, mogą być wycofane społecznie, bierne, egocentryczne, agresywne, nieprzystosowane społecznie, często uciekają w świat fikcji, mają koszmary, przeżywają przykre doświadczenia. Przemoc wobec dzieci uczy ich przemocy, tego, że nie są warte miłości, szacunku, naraża je na kolejną traumę, zabiera szanse na normalny i prawidłowy rozwój.
Autor: Bokisz Edyta