Funkcjonowanie emocjonalno-społeczne dziecka z FASD jest bardzo utrudnione, ponieważ prenatalna ekspozycja na alkohol uszkodziła funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego i wiele narządów wewnętrznych organizmu. Profil dysfunkcji FASD może być różny. Nie ma dwójki dzieci z FASD, które by miały identyczne objawy zaburzeń. Jedno będzie przejawiało kilka pojedynczych zaburzeń inne bardzo dużo i o różnym nasileniu. Wszystko zależy od tego jak często dziecko było narażane na toksyczne działanie alkoholu, w jakiej fazie ciąży oraz od negatywnych skutków na organizm dziecka (w zależności co zostało i w jakim stopniu uszkodzone).
Uszkodzenia te mają wpływ na funkcjonowanie dziecka w rodzinie, grupie rówieśniczej, szkole, występują trudności adaptacyjne. Dzieci te mają problemy z regulacją emocji, mają również rozregulowany system reagowania na stres, efektem czego często reagują nieadekwatnie do sytuacji. Zdarza się, że w sytuacjach stresowych wykazują obojętność, a w sytuacjach zagrażających nie czują lęku. U części dzieci reakcje na stres przypominają reakcje typowe dla ofiar stresu pourazowego. Mogą pojawiać się też stany dysocjacji – sprawianie wrażenia „nieobecnego” lub „zawieszenia”.
Osoby z FASD muszą się zmagać między innymi: z utrudnioną kontrolą impulsów (w tym impulsów seksualnych), niezdolnością do spontanicznego rozwiązywania problemów oraz wnioskowania, zmiennością nastrojów, trudnościami z koncentracją uwagi i wiele innych.
Należy też pamiętać, że dzieci z FASD poza swoimi trudnościami mają za sobą również traumatyczne doświadczenia związane często z rozdzieleniem z matką biologiczną, zmianą środowisk opiekuńczych, hospitalizacją, co też nie pozostaje bez szkodliwego wpływu na rozwój dziecka.
Wszystko to ma ogromny wpływ na funkcjonowanie społeczno-emocjonalne osoby z FASD, która musi się zmagać z tymi trudnościami przez całe życie.
autor: Edyta Bokisz