Dziecko z FAS/FASD jest narażone na przeżywanie wielu traum, efektem czego jego zachowanie może być podobne do objawów dla osób po doświadczeniach stresu urazowego. Lista traumatyzujących sytuacji w życiu takiego dziecka jest bardzo długa i pozostawiają one trwały ślad ujawniający się w jego zachowaniu, funkcjonowaniu i spostrzeganiu.
Do pierwszej sytuacji traumatyzującej dochodzi podczas wpływu alkoholu na rozwijający się płód w łonie matki – w miejscu, gdzie środowisko dla rozwijającego się maleństwa powinno być bezpieczne dochodzi do trwałych uszkodzeń kształtującego się małego człowieka. Po narodzinach traumatyzujące dla dziecka są zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia somatyczne i inne, czyli wszystkie obciążenia rozwojowe, z którymi zmagać się będzie przez całe życie. Bywa tak, że dzieci są porzucane przez matki, lub są im odbierane z powodu złej sytuacji w domu, gdzie często narażone są na przemoc fizyczną lub psychiczną – czyli zerwanie więzi i doświadczenie przemocy też mogą być kolejną traumą wpisaną w życie dziecka z FAS/FASD. Do traum zaliczamy również częste zabiegi medyczne, badania szpitalne, natomiast w przypadku dziecka będącego pod opieką instytucji dodatkową traumą jest samotność podczas zabiegów medycznych i badań.
Dzieci z FAS/FASD doświadczają odrzucenia przez rówieśników, są traktowane stereotypowo, doświadczają obojętności wobec własnej osoby, unikania, żyją wśród uprzedzeń wielu ludzi co prowadzi do poczucia krzywdy. Często nie mają oparcia w osobach dorosłych, ponieważ są oni bezradni wobec dziecka. Spotykają się z brakiem zrozumienia ze strony otoczenia. Wszystkie wymienione sytuacje mogą wpływać traumatycznie i każde dziecko z FAS\FASD napotkało co najmniej kilka z nich na swojej drodze. Osoby z FAS/FASD są ofiarami złożonej traumy.
Autor: Edyta Bokisz
